Robienie go i patrzenie jak jemy i pytanie czy nam smakuje. 

Reposted from abendlied

Nigdy nie pogodzę się z naszym rozstaniem

Idę wciąż do Ciebie

Ile to już lat

Coraz częściej gubię

Twój ślad

Jesteś w moich myślach

W sensie mego dnia

Ciągle na mnie czekasz, wiem

Gdzieś tam

To jest taniec bez tchu

To gonitwa bez szans

Wciąż od nowa

To czekanie na wiatr

Przetrwanie przez noc

Do dnia

Idę wciąż do ciebie

Ile to już lat

Póki mam przed sobą ten

Cały świat

Kapitan Nemo

Odwraca wzrok, zamyka drzwi
Powoli skądś napływa wstyd
Zamyka drzwi, a Ty już wiesz
Że będzie myśleć przez cały dzień

Ach, jaki to był celny strzał
Tych kilka słów tak prosto w twarz
Znowu musiało tak być
Jakbyś bez tego nie był sobą

Zamyka drzwi, za późno jest
By zrobić ten, ten jeden gest

Ach, jaki to był celny strzał
Tych kilka słów tak prosto w twarz
Jak to się mogło znów stać
W pustym pokoju tkwisz sam
Zupełnie sam
Znów wszystko poszło nie tak

Znowu musiało tak być
Jakbyś bez tego nie był sobą

Myslovitz